Minder blogberichten

Rottumeroog
Maandag 11 juni 2018

Gisteren heb ik geen blogbericht gemaakt. Ik had er weinig zin in omdat er weinig te vertellen was. Dit zal komende tijd wel vaker voorkomen, verwacht ik.

Deze tweede chemokuurperiode ervaar ik toch wat anders dan de vorige. Toen was alles nog nieuw. Nu weet ik grotendeels wat er moet gebeuren, ken (globaal) de tijdstippen van de routinematige controles, de maaltijden en toediening van de medicijnen. Voordeel hiervan is ook dan ik nu mooi mijn powernaps kan inplannen op tijdstippen dat ik - naar verwachting - niet word gestoord.

Ook weet ik nu dat ik in deze periode - ná de periode van de toediening van de chemostoffen - in een dipperiode terecht kom. Dit door het voortdurend dalen van de bloedwaarden. Vaak heb ik weinig klachten tijdens deze 'dipperiode', soms wat meer. Ik heb het gevoel dat ik nu sneller vermoeid ben en mij ook wat vaker 'bleeeh' voel. Ik geef daar rustig aan toe en ga dan wat liggen en vaker tussendoor even slapen. Ook lees ik nu meer en kijk nu ook vaker ('s avonds) TV. Met m'n laptop ben ik nu ook minder bezig.

Binnentuin

Ik geniet nog steeds volop van 'mijn' binnentuin. Heerlijk weelderig begroeid en met steeds meer vogels. Ze komen nu vooral af op de roodkleurende bessen van de prunusbomen. Ik verbaas mij erover dat niet alleen de merels en houtduiven de bessen eten, maar ook de gaai, ekster en zwarte kraai. Ze laveren op acrobatische wijze op de uiteinden van de takken, waar de mooiste bessen zitten. Sommige vogels plukken de bessen al vliegend van de takken.

De waterschaal wordt ook veelvuldig door steeds meer vogels gebruik, om te drinken en om te badderen. Gisteren kwamen er voor het eerst een ekster en een scholekster op af.
Gisteren kwam ook het mannetje van de grote bont specht op bezoek. Hij dronk uit de waterschaal en was tussen de tegels van het terras op zoek naar insecten, vermoedelijk mieren.

10:45 uur: De zaalarts komt op bezoek. Hij weet te vertellen dat vandaag het overleg tussen de hematologen van het MCL en het UMCG plaatsvindt over het vervolg van mijn behandeling. Aangezien de MCL-hematoloog vanmiddag afwezig is verwacht hij dat ik pas morgen te horen krijg wat de uitslag is van het overleg. Een beetje jammer. Ik had de informatie vanmiddag al verwacht. Later op de dag deelt de zaalarts mij mee dat morgenmiddag rond 16:00 uur de hematoloog langs komt om de informatie met mijn vrouw en mij te delen.

Hoge koorts

Sinds vandaag loopt mijn temperatuur geleidelijk op van 37,7 naar 38,3 om 11:30 uur. Vanwege het BRMO (Bijzonder Resistente Micro-Organisme) dat ik bij mij draag en dat men niet binnen het MCL wil verspreiden, betekent dit dat er nu voor mij een ander antibiotica-protocol geldt.

Ondertussen voel ik mij steeds slechter worden. Ik ril en klappertand van de koorts. Om 13:30 uur heb ik 39,4. Ik voel mij nu echt ziek en lig met mijn kleren aan onder de dekens in mijn bed. Een collega, die onverwacht op bezoek komt, wordt door mijn echtgenote buiten de kamer gelaten. Ik ben gewoon te ziek.

Om 15:45 uur kan ik nog net op tijd het toilet bereiken om over te geven. Ik voel me ziek als een hond. Mijn temperatuur blijkt 40,6 te zijn! Ik kan mij niet heugen ooit zo'n hoge temperatuur te hebben gehad. Ik krijg via het infuus paracetamol toegediend om de koorts te laten zakken. Aan het begin van de avond is de temperatuur gedaald tot onder de 38.0.

Warm eten hoef ik niet. Alleen een kop kruidenbouillon. Later nog een wat vanillevla met
Roosvice.

Ik ben nu nog wel erg moe. Ik hoop dat mijn temperatuur niet opnieuw stijgt wanneer de paracetamol uitgewerkt raakt.

Tot zover dit blogbericht. Tot de volgende keer!

Reacties

  1. Dat gaat niet lekker Meindert. Ik hoop dat je je snel weer een klein beetje beter gaat voelen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dag Meindert. Zoals je in het blogbericht van vandaag kunt lezen gaat het gelukkig weer uitstekend!

      Verwijderen
  2. Ik hoop voor je dat het gauw weer de goed kant opgaat en wens je hierbij veel sterkte en beterschap.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dag Victor. Dank je wel. Het gaat gelukkig nu weer goed, zoals je in de blog van vandaag kunt lezen.

      Verwijderen
  3. Hai Meindert we blijven voor je duimen en hopen dat je snel wat opknapt hartelijke groet uit Sassem en weet dat we aan je denken, Ed en Caroline

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

De chemokuur is gestart

Stamceltransplantatie

Twee jaar na diagnose acute leukemie