Terug in het UMCG

Uitzicht vanuit mijn kamer in het UMCG

Dinsdag 19 juni 2018

Twee maanden ziek

Het is vandaag precies twee maanden geleden dat ik donderdag 19 april op aandringen van mijn vrouw een bezoek bracht aan mijn huisarts vanwege mijn aanhoudend hoesten. Hij stuurde mij door naar het ziekenhuis in Harlingen voor het maken van longfoto's en laten afnemen van bloed. Nog dezelfde middag stond de huisarts voor de deur met de mededeling dat de bloedresultaten er 'slecht' uitzagen: een groot vermoeden van leukemie.

De volgende dag ging ik na een beenmergpunctie in het MCL Leeuwarden naar het UMCG Groningen. Reden hiervan was dat de mogelijke goed te genezen leukemie-vorm 'APL' alleen in het UMCG behandeld wordt (in Noord-Nederland).

Toen bleek dat er geen sprake was van APL maar AML, werd ik op dinsdag 24 april per ambulance overgebracht naar het MCL in Leeuwarden. De AML-vorm van leukemie wordt namelijk grotendeels in beide ziekenhuizen met chemokuren behandeld. Logistiek gezien kwam dat voor mijn vrouw en mij veel beter uit.

Vandaag, tegen het eind van mijn tweede chemokuurperiode, keer ik voor het 'oogsten' van mijn stamcellen per ambulance terug naar het UMCG.

De dag begon uitstekend. Ik had goed geslapen. Bij de vroege controle om 06:10 uur bleek dat mijn temperatuur 37,7 was. Geen koorts dus. Mijn ontbijt kreeg ik al om 07:20 uur omdat de ambulance mij om 08:00 uur zou ophalen. Mijn reistas had ik gisteravond al ingepakt. Nu nog even m'n laptop in de tas.

Even voor 08:00 uur word ik in mijn kamer door twee vriendelijke ambulancebroeders op de binnengereden brancard gelegd. Ik krijg een kleed over mijn benen en word vervolgens vastgesnoerd. Zo kan ik niet van de brancard vallen. Maar het geeft mij wel een wat benauwd gevoel. Vanwege mijn minimale weerstand  moet ik ook een mondkapje omdoen. Via de gangen van het MCL word ik in de ambulance geladen. Ik krijg ook nog gordels om voor de veiligheid. Er wordt ook aan alles gedacht.

Om 09:10 uur komen we aan bij het UMCG. Vanwege de verkeersdrukte duurt de rit langer dan verwacht. De ambulancebroeders rollen de brancard de mij inmiddels bekende UMCG-straten door. Ten hoogte van Fonteinstraat 15 gaan we de lift in naar de 2e verdieping. Ik word afgeleverd bij de balie van de Afdeling Hematologie. Afgezien van het verplicht ingesnoerd zitten was het een prettige ambulancerit, waarbij ik een leuk contact had met de verpleegkundige. Hij bleek namelijk ook te fotograferen. 😃

Omdat mijn 'kamer' nog niet gereed is mag ik even met een kop koffie in een zitkamer wachten. Hé, ik krijg dus toch weer een eigen kamer! Blijkt dat mijn BMRO-bacterie (klepsiella) hierop een positieve invloed heeft gehad. Men wil verspreiding van deze bacterie binnen het ziekenhuis zoveel mogelijk vermijden. Dit voordeel van een eigen kamer in plaats van liggen op een meerpersoons zaal heeft nu wel weer het nadeel dat ik deze kamer niet af mag. Als ik de bacterie niet had gehad, had ik vrij op de afdeling kunnen rondlopen en gebruik kunnen maken van de loopband en hometrainers.

Wanneer de kamer beschikbaar is blijkt dit de kamer te zijn naast de kamer waar ik 20 april op lag. Met hetzelfde uitzicht (zie de foto bovenaan). Iets heel anders dan de weelderig begroeide binnentuin van het MCL.

In de loop van de dag krijg ik een registratiegesprek, een intakegesprek, bloedafnames, een bezoek van de zaalarts én een bezoek van de hoofdverpleegkundige transplantatieteam (als ik het goed heb). Deze laatste geeft mij concreet meer informatie over wat er gaat gebeuren.

Afhankelijk van de bloedwaarden van de vandaag door het UMCG genomen bloedafnames kan mogelijk vanavond al worden begonnen met het toedienen van het groeihormoon G-CSF. Dit middel stimuleert de extra groei van nieuwe stamcellen in het beenberg, die vervolgens in de bloedbaan komen en dan 'geoogst' kunnen worden. (Om 21:30 uur heb ik echter nog steeds niets gehoord.)

En verder

• Bestond mijn warme maaltijd uit stamppot andijvie, jus, rookworst, walddorfsalade, tomatensalade met prei en vanilleyoghurt. Het smaakte goed, hoewel voor mij iets meer zout in de stamppot had gekund. Zal ik de volgende keer bij vragen.
• Was mijn temperatuur om 19:40 uur 36,9 graden.
• Voel ik mij nog steeds lekker en nauwelijks vermoeid.
• Gaan we morgen een nieuwe dag tegemoet. Maak er wat moois van!

Tot zover dit blogbericht. Tot de volgende keer!