Korte update

Mijn foto's, die ik aanvankelijk had laten afdrukken voor mijn allereerste verblijf in het UMCG, maar vervolgens ophing in het MCL en nu echt heb opgehangen op mijn nieuwe kamer in het UMCG.

Donderdag 21 juni 2018

Gisteren was er geen blogbericht. Vandaag een update.

Verblijf

Het verblijf in het UMCG bevalt mij eigenlijk iets minder dan ik mij na mijn vorige opname hier had voorgesteld. Ik heb nu wel weer een eigen kamer, maar mag deze niet verlaten vanwege de BRMO-bacterie die ik bij mij draag. Ik kan dus niet vrij op deze afdeling rondlopen en geen gebruik maken van de loopband. Wel heb ik weer een hometrainer op de kamer gekregen, waarop ik af en toe een blokje om fiets.

Ik mis de groene binnentuin, die ik bij het MCL had. Ook vogels zie of hoor ik hier niet. Uitzicht is eveneens erg beperkt. En - eerlijk is eerlijk - ik mis 'mijn' vriendelijke en behulpzame verpleegkundigen en facilitaire medewerkers van het MCL. 

Waar ik hier wél van geniet is het lekkere eten. Er is meer keuzevrijheid en flexibiliteit bij het bestellen van de warme maaltijden dan bij het MCL. Ook is er een ruimere keuze aan voedingsmiddelen via een lijst.

Fotograferen doe ik hier nauwelijks, alleen met m'n smartphone. M'n Canon camera met telezoomlens heeft mijn vrouw terug naar huis genomen. Er is hier weinig te zien, hooguit de patiënten in de UMCG-vleugel tegenover mijn kamer en de - soms fraaie - wolkenlucht als ik schuin uit het raam kijk.

Start mobilisatie stamcellen

Mijn bloedwaarden beginnen weer te stijgen. Daar ben ik blij mee. Dat betekent ook dat mijn weerstand begint toe te nemen.

Gisteren was het nog te vroeg om te starten met het stimuleren van mijn stamcellen om zich vanuit het beenmerg te verplaatsen naar het bloed, vanwaar ze dan afgenomen kunnen worden voor transplantatie. 

Vandaag om 12:40 uur is het wel zo ver. De verpleegkundige geeft mij een spuitje met het groeihormoon G-CSF. Ik kan er wat griepachtige verschijnselen van krijgen. Ook kunnen 'groeipijnen' optreden. Ik ben benieuwd. Vanavond volgt nog een spuitje. Vervolgens dagelijks twee spuitjes totdat er voldoende stamcellen in het bloed zitten. Daarom wordt  nu dagelijks bloed geprikt.

Logé

Gisteren kreeg ik een logé: mijn vrouw! Zij mocht afgelopen nacht blijven slapen op het uitgeklapte kastbed op mijn kamer (onder het raam). Fijn dat ze nu niet op één dag heen en weer hoefde te rijden tussen Sexbierum en UMCG Groningen (90 km), een rit van ruim een uur per rit. Dit is wel een groot verschil met de twintig minuten die benodigd zijn om van Sexbierum naar het MCL Leeuwarden (25 km) te rijden. Ook de verkeersintensiteit naar Groningen is veel groter.

Na zoveel weken  gescheiden te moeten leven konden we nu weer samen op één kamer slapen, samen ontbijten, samen lunchen en samen warm eten. Voor velen heel normaal, maar voor ons niet meer. Fijn dat het UMCG deze mogelijkheid bood.


Tot zover dit blogbericht. Tot de volgende keer!