Zondagochtend - een nieuwe zonnige dag!


Zondag 29 april 2018

Goedemorgen allemaal! Leuk dat jullie mij allemaal volgen. Heb is voor mij toch wel iets bijzonders om deze blog bij te houden. Om van dag tot dag te schrijven over wat ik hier in het MCL Leeuwarden beleef en hoe ik mij voel. Het is voor mij een fijne methode om gericht bezig te zijn met mijn 'in- en externe communicatie' via de door mij gewenste informatiekanalen.

Ik realiseer mij dat ik soms wat kritisch over kan komen. Het is echter niet bedoeld om negatief te klagen, maar om jullie te laten weten hoe ik vind dat het hier gaat. Gewoon wat social talk. Niet meer en niet minder.

Gisteravond ben ik al om 22:00 uur gaan slapen. Het is hier heerlijk rustig. Alleen hoor ik op de kamer het voortdurende zware gebrom van de airco-installatie met dikke stoffilters. Ik heb er niet echt last van. De voortdurende tik- en andere geluiden van de infuusapparatuur is evenmin echt hinderlijk. 

Ochtendritueel

Om 06:45 uur word ik gewekt door de verpleegkundige van de nachtdienst. Mijn temperatuur en hartslag zijn goed. Ze meldt dat de Randstad rond Schiphol zonder stroom zit, wat veel gevolgen heeft voor het vlieg- en autoverkeer. Voor mij een eerste bericht uit de 'buitenwereld'. Ik realiseer mij dat ik dit nu vreemd vind. Hier, in het ziekenhuis, houd ik mij eigenlijk helemaal niet meer bezig met de 'buitenwereld'. Ik kijk geen TV, luister geen radio en lees ook geen kranten. Wel blader ik af en toe een (foto)tijdschrift door. Verder ben ik natuurlijk wel steeds lekker aan het bloggen.

Ik ga mij lekker opfrissen en scheren (heb nog geen last van haaruitval) en stap op de hometrainer. Het fietsen bevalt mij goed en de bewegingen bevorderen de goede werking van mijn darmen, net als bij wandelen. Mijn geplande fietsrondje van 10 minuten moet ik na ruim 5 minuten al afbreken. Ik ben té moe om door te fietsen. Ik ga mezelf niet forceren, maar schrik hier wel van.

Wanneer de ochtendverpleegkundige binnenkomt met de medicijnen en een nieuw 'vies drankje' legt ze uit dat deze vermoeidheid wordt veroorzaakt door de chemokuur. Dit komt bij mij stevig binnen. Het klinkt misschien wat overdreven, maar voor mijn gevoel begint de 'aftakeling' nu een beetje. Ik vind dit erg confronterend. Achter mijn ogen begint het wat te branden. Bij het wegen blijkt mijn gewicht wat te zijn afgenomen. Ik hoef nu geen plasmedicatie meer.

De voedselassistentie komt de verpleegkundige aflossen en vraagt mij wat ik wil eten. Een broodje kaas, een broodje kalfsgehakt ('is geen varkensvlees', zegt ze) of een broodje met pindakaas? Ik weet niet wat ik hoor! Brood met pindakaas! Dat heb ik gedurende mijn hele verblijf in het MCL niet gegeten. Het was ook niet te verkrijgen. Ik bestel het broodje pindakaas en een broodje kaas. Verder thee en koffie erbij.

Thuis probeer ik al jaren zo gezond mogelijk te eten en te drinken. Sowieso eet ik zelden wit brood (vers wel erg lekker, maar veel minder gezond), maar bruin brood, bij voorkeur speltbrood. Producten met toegevoegde geur-, kleur- en smaakstoffen beperk ik ook zoveel mogelijk. Ook kies ik voor producten die geen of zo min mogelijk toegevoegde (geraffineerde) suikers bevatten. Zo kies voor naturel Calvé pindakaas, waaraan geen suikers zijn toegevoegd, zoals dat bij andere merken pindakaas wel gebeurt. Hetzelfde doe ik met dranken: eigenlijk alleen koffie en thee zonder suiker, lekker koud water en geen frisdranken of vruchtensappen met toegevoegde suikers of zoetstoffen. Wél drink ik sap van zelf geperste sinaasappels in de supermarkt.

Hoewel ik niet vegetarisch ben, eet ik wel bewust minder vlees. Dit zowel uit milieu- als gezondheidsoverwegingen. Wat mij betreft hoeft er helemaal geen vlees bij de maaltijden, maar soms is het toch wel lekker. Varkensvlees is bij mij eigenlijk helemaal 'uit den boze'. Soms blijkt het 'per ongeluk' toch in een bepaald gerecht te zitten, zoals in halfom gehakt. Ik eet het dan meestal wel of probeer grotere stukjes opzij te leggen.

Als alternatief eet ik meer vis en garnalen. Hoewel ik regelmatig mijn bedenkingen heb bij de huidige massale vangst- en kweekmethoden van vis. Ik vind vis - mits goed bereid - wel lekker om te eten. Helemaal vegetarisch zie ik voorlopig nog niet zitten, ondanks de steeds betere en smakelijkere alternatieven die beschikbaar komen (zoals bijvoorbeeld de Vegetarische Slager biedt).

Even later komt de voedselassistente mijn bestelling brengen. Het broodje kaas is weer hetzelfde kleine tarwebolletje als bij elk ontbijt en lunch. Het broodje pindakaas blijkt een witte sandwich te zijn met daartussen pindakaas. Lekker, maar ik vraag of dit in de toekomst ook op bruin brood kan. Ik eet namelijk bij voorkeur geen wit brood, maar bruin brood en bij voorkeur zelfs speltbrood. Veel gezonder. Dit verzoek om bruin brood voor mijn pindakaas past echter niet in het 'PUUR concept' van het MCL, legt de verpleegkundige uit. Ook de pindakaas is niet altijd te bestellen. Ze beloofde mijn wensen bij de 'PUUR-directie' neer te leggen. Ik eet en drink alles op.

09:30 uur
Tijd voor de ochtendkoffiepauze, hier 'tussendoor 's morgens' genoemd. Ik neem een kop koffie en een stukje ontbijt-/kandijkoek. De voedselassistente heeft voor mij een appel geschild en deze onder een stukje folie op tafel gezet. Lekker fris. Appels eten met schil (lekker gezond) mag ik niet meer. Zelf schillen evenmin vanwege mogelijke risico's op snijwondjes. Door de afname van mijn bloedplaatjes door de chemo kunnen bloedingen slecht stoppen en helen en daardoor grote risico's voor mij vormen.


Vandaag en morgen moeten de voedselassistente en ik alles wat ik eet en drink voor de diëtiste noteren. Op de 'voedingsinnamelijst' wordt aangegeven wat ik binnenkrijg. Ik zie nu ook uit welke warme maaltijden kan kiezen:
  • Kipkerrieschotel
  • Andijvie, aardappel, gehaktbal (varkensvlees?)
  • Nasischotel met kipsaté (geen varkensvlees door de nasi zelf?)
  • Vegetarische chili con carne (lijkt mij wel wat)
  • Rauwkost wortel knolselderij 80g (ook maar doen)
  • Stukjes appel
Jammer dat dit soort informatie niet veel eerder beschikbaar is, zodat ik niet pas bij het serveren een keuze hoef te maken. Bij het UMCG kreeg ik steeds een uitgebreide menulijst met daarop het dagmenu, dat we als patiënten naar wens konden aanpassen met andere (deel)gerechten, die ook op de lijst stonden. Ook bij het ontbijt en lunch kun je daar aangeven of je bruin of wit brood wilt met een ruime keuze aan soorten beleg. Pindakaas, op bruin brood natuurlijk, had daarbij mijn voorkeur. Op zo'n manier kon ik mijn 'eigen gezonde' eetpatroon toch  nog zoveel mogelijk blijven volgen. Bij het MCL is dit in het PUUR stramien helaas veel minder flexibel.

Vanmiddag bezoek

Deze zondagmiddag wordt het wat drukker. Ik krijg bezoek van mijn moeder, mijn broer met zijn vrouw en mijn zus. Allemaal uit de Randstad. En natuurlijk ook mijn vrouw, die met hen meerijdt. Gezellig, zolang het allemaal niet te lang duurt. Ik merk namelijk wel dat ik snel vermoeid raak wanneer ik veel moet praten. Met deze blog kan ik dit goed voor mijzelf doseren en stoppen wanneer ik zelf wil.

Reacties

Populaire posts van deze blog

De chemokuur is gestart

Stamceltransplantatie

Twee jaar na diagnose acute leukemie