Een week 'ziek'

Koninginnedag 2008 in Franeker (© Meindert van Dijk)

Koningsdag, vrijdag 27 april 2018, 09:25 uur
Het is nu precies een week geleden dat ik - op aandringen van mijn vrouw - 'even' naar mijn huisarts ging vanwege maandenlange hoestklachten. Uit de resultaten van het aansluitende bloedonderzoek in het ziekenhuis bleken de bloedwaarden 'niet goed'. Het woord 'leukemie' viel tijdens het middagbezoek van de huisarts bij mij thuis. Voor mijn vrouw een enorme en onverwachte schok. Zelf bleef ik er rustig onder (en nog steeds).

Inmiddels heeft de 'rollercoaster' een rustiger snelheid bereikt. Tal van medische onderzoeken zijn uitgevoerd, in het MCL Leeuwarden en in het UMCG Groningen. Ben op tal van plekken lek geprikt in pogingen om aan bloed te komen. Heb inmiddels twee beenmergpuncties ondergaan en weet nu ook hoe dit er uit ziet. Er zijn foto's gemaakt van mijn longen en neus- en keelholten. Ik ben vast nog wel wat onderzoeken vergeten.

Ik zit nu ruim twee dagen aan de chemo. De giftige stoffen, bedoeld voor mijn genezing, worden via een infuus in mijn bovenarm in mijn lichaam gebracht. Hiervoor is bij Radiologie een speciale 'centraal veneuze lijn' (kunststoffen slang) in mijn arm gebracht, die uitkomt in een grote ader, vlak voor mijn hart. De chemostoffen worden zo via deze ader en het hart snel verdund en door mijn lichaam gepompt. Voordeel van deze lijn is ook dat hierdoor bloed kan worden afgenomen, zonder dat ik hiervoor apart moet worden geprikt. Hiertoe wordt de toevoer van de chemostoffen even stilgezet en wordt het eerste buisje bloed weggegooid om verontreiniging met de chemostoffen te voorkomen.

Daarnaast krijg ik tal van andere medicijnen, van antibiotica, preventieve antibraakmiddelen (die ik eigenlijk nog niet nodig heb), oogdruppels en allerlei andere medicijnen met onuitspreekbare namen.

10:00 uur: Even pauze: tijd voor de koffie!

Ter gelegenheid van Koningsdag krijgen de patiënten bij de koffie en thee oranjekoek, een traditionele Friese lekkernij.

Koffiepauze voorbij

Ik voel mij gelukkig nog steeds goed, rustig en zelf energiek, in elk geval niet ziek. Ook slaap ik goed. Ik hoorde zojuist dat de bloedresultaten aangeven dat mijn weerstand begint terug te lopen. De chemo doet zijn werk en is bezig om de schadelijke bloedcellen, maar ook tal van andere cellen in mijn lichaam af te breken. Doet me wat denken aan 'stadsvernieuwing': eerst een hele woonwijk afbreken om er vervolgens weer een prachtige nieuwe en moderne woonwijk van te maken.

Ik verveel mij helemaal (nog) niet. Ik zit nu lekker in het zonnetje met mijn laptop aan deze blog te werken. Af en toe hoor ik wat vogels in de binnentuin zingen. Ik vind het fijn om alles op deze manier wat van mij af te schrijven en het gelijktijdig voor mezelf allemaal op een rijtje te zetten en alles met jullie te kunnen delen. Ik vind het erg fijn om - vooral via Facebook - liefdevolle en opbeurende reacties te krijgen. Ik reageer er meestal heel kort op (met een 'like') of een korte reactie, maar ga er daar niet dieper op in. Daar is deze blog voor. Ook ben ik blij met de beterschapskaarten die ik krijg toegestuurd. Dit meeleven doet mij goed en steunt mij. Het voelt als een warme deken om mij heen.

Te veel gesnoept?

In de loop van de dag krijg ik last van steeds opkomend maagzuur en langdurige hik. Volgens de meelevende verpleegkundige zou dit mogelijk kunnen komen door mijn 'overmaat' aan snoeperij. Tijdens de koffiepauze in de ochtend had ik al een stuk oranjekoek gehad, terwijl mijn vrouw even later met feestelijk oranje tompouchen kwam aanzetten. Hier kon ik ook geen 'nee' tegen zeggen. Tijdens de theepauze na de luch kreeg ik opnieuw een stuk oranjekoek aangeboden. Hoewel het mij niet verstandig leek, genoot ik er smakelijk van! Het avondeten (macaroni) gaf volgens mij de 'genadeklap': alles door elkaar moet natuurlijk wel leiden tot tijdelijke maagklachten. Overigens zou de hik ook andere oorzaken kunnen hebben. Ach, morgen doe ik het extra rustig aan!