Avondeten: zalm 'plus'



Zaterdag 28 april 2018 (avond)

Het is 17:45 uur wanneer de voedingsassiste mij in de deuropening van mijn kamer vraagt wat ik wil eten. Uit een opsomming kies ik zalm met aardappeltjes en broccoli. Het bekende zwarte stenen stoofpotje met deksel, waarin de warme maaltijden dagelijks worden opgediend, wordt op tafel gezet.  'Eet smakelijk!' krijg ik toegewenst.

Het geheel staat op een klein bord. Wanneer ik het deksel opzij leg zie ik in het midden iets liggen dat de zalm blijkt te zien. Links ervan aardappeltjes en rechts meer stukjes wortel en bloemkool dan broccoli. Alles méér dan beetgaar.

Ik schep alles maar vanuit het stoofpotje op mijn bord. Dan lijkt het nog wat. Overigens blijkt deze wijze van presentatie vooral bestemd voor patiënten die slechts met één hand kunnen eten. Dan kan dit wel praktisch zijn. 

Net wanneer ik begin met eten verschijnt de verpleegkundige. Ik krijg weer een preventief pilletje tegen misselijkheid en een klein plastic bekertje met het door mij verafschuwde gelige papachtige en bitter smakende drankje om - na mijn maaltijd - de slijmvliezen in mijn mond, slokdarm en maag te beschermen tegen ongewenste bacteriën. Dit bocht moet ik vier maal daags innemen. Het pilletje tegen de misselijkheid neem ik meteen in met wat water.

De maaltijd vind ik OK. Niet overdreven smakelijk, maar wel goed te eten. Voor mij ook voldoende. Het laatste stukje zalm laat ik liggen. Uiteindelijk vond ik het toch wat tegenvallen. Op het toetje - nog onbekend wat - moet ik wachten totdat ik vanavond de koffie krijg. Dit volgens het nieuwe PUUR-concept van MCL. Zie hier het promofilmpje op YouTube. Ik heb duidelijk andere ervaringen met dit 'innovatieve' voedingsconcept van MCL. Maar dat kan natuurlijk ook komen door mijn ziekte en geheel afgeschermde kamer.

Na deze warme maaltijd is het weer tijd voor het tandenpoetsen met aansluitend mijn mond spoelen met zout water. Ook weer voor de noodzakelijke bestrijding van ongewenste bacteriën en virussen. Dan blijkt dat het vieze drankje nog steeds op mij staat te wachten. Dapper giet ik de troep in mijn mond om het daar goed te verspreiden. Ik mag het niet meteen doorslikken, maar moet de vieze bittere smaak op mijn tong gedogen. De smaak van de warme maaltijd ben ik hiermee allang weer kwijt. Ook na het doorslikken van de drab mag ik de vieze smaak nog niet wegspoelen met water. De troep moet namelijk ook mijn slokdarm en maag beschermen. Pas na een half uur mag ik wat drinken.

19:30 uur
De voedingsassistente verschijnt weer en vraagt wat ik wil drinken. Het is 'koffietijd'. Ik ga voor een kop thee. 's Middags en 's avonds drink ik tegenwoordig geen koffie meer. Wel zo gezond en ik slaap er beter bij. De assistente vraagt mij of ik er ook wat bij wil hebben. Het blijkt om het toetje te gaan: citroenmousse met een frambozentopping. Ik ga het proberen. Het smaakt uitstekend!

Wanneer ik mijn thee wil drinken blijkt het plasmedicijn nog niet uitgewerkt. Wanneer ik op het toilet zit te plassen - staan plassen mag hier om hygiënische redenen niet - vraag ik mij verschrikt af of ik het toetje niet te snel na het opdrinken van het vieze drankje heb opgegeten. Ik had niet op de tijd gelet, maar denk dat het wel mee valt. 

Als patiënt moet ik steeds goed opletten of ik mij wel aan alle strenge hygiëne- en ontsmettingsregels houd. Met eten en drinken (sommige medicijnen mogen weer niet in combinatie met zuivelproducten), met wassen, mondhygiëne, toiletbezoek, kleding, ontvangst van bezoek, etcetera. Ik leer ermee om te gaan, maar wennen doet het volgens mij nooit.

Buiten is het bewolkt, maar droog. Een merel zit in een berk melodieus te zingen. Af en toe doet een zuchtje wind een boomtakje wat bewegen. Hier en daar vallen wat witte bloesemblaadjes van de prunusbomen op de grond. Langzaamaan begint het te schemeren. Vanavond weer lekker op tijd naar bed. De (gratis!) TV is hier nog niet aan geweest. Hoewel, alleen even om te testen of hij het deed. 

Alvast welterusten, tot morgen!

Reacties

Populaire posts van deze blog

De chemokuur is gestart

Stamceltransplantatie

Twee jaar na diagnose acute leukemie