Bijna naar huis?

Waddenzee bij Roptasyl (Roptazijl)

Vrijdag 3 augustus 2018

Het is nu 'dag 15' van mijn stamceltransplantatiebehandelperiode. De stijgende lijn zet door. De ontwikkelingen gaan sneller dan verwacht. Zoals het er nu naar uitziet mag ik komende maandag al naar huis. Mijn bloedwaarden blijven stijgen. De witte bloedlichaampjes zitten nu op een waarde van 0,3.

Volgende week donderdag moet ik voor controles terug naar het UMCG, naar de poli Hematologie. Deze terugkomcontroles vinden voorlopig wekelijks plaats. Verder krijg ik een heel pakket aan medicatie mee naar huis. Verschillende medicijnen moeten dagelijks op verschillende tijdstippen worden ingenomen. Dat wordt plannen!

Het eten gaat nu nog niet zo goed. Omdat m'n speekselklieren niet goed werken duurt het veel langer om een boterham te eten, die dan ook nog eens wat droog smaakt. Ook vlot het niet erg met het warm eten. Van de kleine porties die ik bestel, eet ik meestal maar een deel op. Het smaakt mij niet lekker. Hopelijk gaat dit binnenkort beter.

Op dit moment eet en drink ik even geen zuivelproducten als yoghurt en karnemelk. Ik vermoed dat deze mede verantwoordelijk zijn voor de heftige en zware slokdarmkrampen, die ik tot enkele dagen af en toe had. Soms wel vijf keer op een dag. Bij zo'n krampaanval (die wat aan een hartaanval doet denken) is mijn slokdarm zo verkrampt dat ik geen adem meer kan halen. Erg pijnlijk en beangstigend. Nu ik geen zuivel meer gebruik heb ik geen last meer van deze krampaanvallen. Ik denk dat mijn slokdarmslijmvliezen door de chemo extra prikkelbaar geworden zijn.

Van de hik heb ik - waarschijnlijk met dank aan de medicatie - gelukkig vrijwel geen last meer. Ik slaap de nachten nu ook door, afgezien van het noodzakelijke toiletbezoek meerdere keren per nacht. Bewegen doe ik nu regelmatig op de loopband, op de hometrainer en met m'n gewichtjes.

Ik kijk er naar uit om binnenkort naar huis te mogen. Lekker in m'n eigen bed slapen, bij m'n eigen vrouw.  En natuurlijk genieten van onze tuin en het mooie weer. Of wandelen in de bossen, op de Waddenzeedijk en misschien zelfs ergens op het strand.

Tot zover dit blogbericht. Graag tot de volgende keer!

Reacties

Populaire posts van deze blog

De chemokuur is gestart

Stamceltransplantatie

Twee jaar na diagnose acute leukemie