Een jaar vol nieuwe levenservaringen!

Bloembollenveld bij Sexbierum-Pietersbierum

Zaterdag, 20 april 2019 (Paasweekend)

Het is vandaag, 20 april 2019, een jaar geleden dat - op een even zonnige, bijna zomerse dag als vandaag - bij mij acute leukemie werd geconstateerd en ik werd opgenomen in het UMCG-ziekenhuis in Groningen. Lees hier nog eens mijn allereerste blogbericht met de aanloop naar mijn ziekenhuisopname.

Deze week is nogal confronterend voor mij omdat ik precies een jaar geleden bij mijn vrouw en uit mijn dagelijkse werk en bezigheden werd 'weggerukt'. Een week waarin de tuinen en de natuur volop in bloei kwamen en ik dit in de ziekenhuizen alleen nog maar vanachter glas kon aanschouwen. Voor mijn gevoel ga ik nu verder waar ik een jaar geleden was 'gestopt'.

Wanneer ik terugkijk is er veel gebeurd en heb ik veel nieuwe levenservaringen opgedaan.
Ik verbleef langdurig in het UMCG ziekenhuis in Groningen en het MCL ziekenhuis in Leeuwarden. Ik onderging tal van - soms erg vervelende - onderzoeken en er werd veelvuldig bloed bij mij afgenomen.Ik kreeg chemokuren, totale lichaamsbestralingen en een stamceltransplantatie. Ook slikte ik de nodige pillen en drankjes.

Erg blij was ik met mijn verblijf in het MCL. Ik had daar een kamer die uitkeek op een weelderig begroeide binnentuin. Ik genoot daar volop van de aanwezige bomen, struiken, planten en vooral vogels. Een waterdrinkbak, die mijn broer had meegenomen, lokte veel vogels die er uitgebreid uit dronken en in badderden. Met mijn camera met telelens kon ik deze natuurmomenten prachtig in beeld brengen.

Hoewel ik er soms toch ook slechte momenten had, kijk ik op mijn verblijf in de ziekenhuizen terug met positieve gevoelens. Ondanks dat ik niet naar buiten de natuur in kon had ik het er niet slecht.

In beide ziekenhuizen lag ik op een eenpersoonskamer in de wetenschap dat in aangrenzende kamers lotgenoten lagen, met wie het aanzienlijk minder goed ging dan bij mij. Zo kreeg ik de indruk dat één patiënt tijdens mijn verblijf verhuisde naar een hospice om daar te sterven. Ik was mij ervan bewust dat mij dat ook kon overkomen, maar stond er bewust niet teveel bij stil.

Ik ben mijn mijn huisarts nog steeds erg dankbaar voor zijn adequate handelen en voortdurende betrokkenheid bij mijn ziekteproces. Alle artsen, verpleegkundigen en medisch-maatschappelijk werksters in de ziekenhuizen ben ik dankbaar voor alles wat ze voor mij op deskundige en betrokken wijze hebben gedaan. Mijn vrouw ben ik dankbaar voor haar steun, hulp en liefde. Het was voor haar een zware en erg onzekere periode. Familie, vrienden, collega's, bekenden en onbekenden ben ik dankbaar voor alle blijken van steun en medeleven. Het was allemaal geweldig!

En - last but no least - ben ik mijn onbekende donor ongelofelijk dankbaar voor het belangeloos beschikbaar stellen van zijn stamcellen ten behoeve van mijn stamceltransplantatie. Dankzij deze donor heb ik deze ziekte overleefd!

Afgelopen periode hoorde ik over patiënten met dezelfde acute leukemie als ik, voor wie geen geschikte donor gevonden kon worden. Zij hebben de ziekte niet overleefd. Dáár sta ik dan toch wel even bij stil. Wil je weten hoe je zèlf stamceldonor kunt worden en daarmee levens van anderen kunt redden? Kijk dan op de website van Matchis!

Daarnaast ben ik ervan overtuigd dat mijn positieve en optimistische levenshouding in hoge mate heeft bijgedragen aan mijn genezingsproces.

Nu gaat het naar omstandigheden gelukkig nog steeds uitstekend met mij. Ik voel mij goed. Regelmatig wel erg vermoeid, maar dat lijkt ook steeds beter te gaan. Daarnaast heb ik nog wat last of hinder van de neuropathie in mijn tenen, een droge mond (bij veel praten), vergeetachtigheid en soms wat wazig zien. Sinds deze week zijn op mijn buik wat rode vlekken en blaasjes zichtbaar. Volgens mijn huisarts is dit gordelroos, een infectie van de huid door het waterpokkenvirus. De omvang is gelukkig beperkt tot enkele centimeters in doorsnee. Ook jeukt het alleen een beetje en doet het niet pijn. Wel heb ik er een valaciclovir-kuur van een week voor gekregen.

Geurende bloembak met tulpen en viooltjes op ons terras.

Ik houd mij de laatste tijd steeds meer bezig met tuinieren, vogels kijken (vooral in onze tuin), wandelen en fotograferen. Niet intensief en met de nodige rustpauzes, maar ik geniet er met volle teugen van. Ik ben er nog (lang) niet, maar het gaat de goede kant op!

Tot zover dit blogbericht. Tot de volgende keer!

PS: Het was vandaag voor mij een bijzondere dag met een terugblik op een bewogen jaar. De dag dat ik een jaar geleden met een levensbedreigende ziekte werd opgenomen in het ziekenhuis en daar uiteindelijk relatief gezond uit ontslagen werd. Het is vandaag echter ook een dag waarop mijn 83-jarige oom met een andere levensbedreigende ziekte werd opgenomen in het ziekenhuis. Ik wens hem en zijn familie veel sterkte en liefde toe!