Twee weken thuis
 |
| Wandelpad 'De Ûntsluting' bij Sexbierum, waar ik vandaag heb gelopen. |
Vandaag ben ik alweer twee weken thuis uit het ziekenhuis. Ook heb ik vandaag de langste rondwandeling gemaakt sinds mijn thuiskomst: 2,4 km in ruim een half uur tijd. Voor mij een hele prestatie. Steeds maakte ik kortere wandelingen, die mijn benen erg vermoeiden. Nu ging het heel goed. Fijn!
Het gaat stapje voor stapje steeds beter met mij. Hoewel de voortdurende vermoeidheid mij parten blijft spelen, heb ik verder weinig klachten. Voor de afgelopen week plotseling optredende rode huiduitslag op mijn hoofd, mijn hals, mijn bovenlichaam en armen kreeg ik een zalf, die goed werkt. Hiervoor moest ik overigens vorige week dinsdag extra terug naar het UMCG om te laten beoordelen. Oorzaken waren vooralsnog onbekend: mogelijk afstotingsreactie door mijn donorcellen of wellicht door het gebruik van bepaalde medicijnen.
Afgelopen donderdag ging ik terug naar het UMCG voor een CT-scan van mijn longen en opnieuw een beenmergpunctie. De resultaten hoop ik morgen te horen, wanneer ik opnieuw terug moet naar het UMCG. Daar wordt dan ook weer naar mijn afnemende huiduitslag gekeken.
Ik vind het heerlijk om thuis te zijn en in mijn eigen bed te slapen. Ik doe verder nog weinig anders dan wat op de bank zitten lezen, TV kijken en te Facebooken. Ik heb weinig energie om langere teksten te lezen, zoals boeken of langere achtergrondartikelen in de krant. Wel begin ik nu langzaamaan meer achter mijn laptop te kruipen en wat administratie bij te werken en dit blogbericht te schrijven. Ook ga ik af en toe met mijn vrouw mee boodschappen doen, waarbij ik zelf rijd.
Kortom, het gaat met mij naar omstandigheden heel goed. Ik doe het allemaal rustig aan. Eigenlijk wil ik meer dan ik lichamelijk aan kan, maar stapje voor stapje ga ik steeds wat verder vooruit.
Tot zover dit blogbericht. Graag tot de volgende keer!
Reacties
Een reactie posten