Een week thuis!

Uitzicht op mijn groene voortuin via de schuifpui van de huiskamer.

Zondag 12 augustus 2018

Het is vandaag precies een week geleden dat ik onverwacht snel ontslagen werd uit het UMCG-ziekenhuis in Groningen. De bloedwaarden waren voldoende gestegen.

Thuis was het allemaal weer even wennen. Een nieuw dagritme. Niet meer rond 06:00 uur gewekt worden voor het temperaturen. En andere tijden voor de maaltijden en het naar bed gaan. Hoewel, ik probeer nog steeds wel rond 22:00 uur te gaan slapen. Dat bevalt me uitstekend. Verder moet ik er goed op letten dat ik al mijn medicatie op de juiste momenten van de dag inneem.

Pillendoosje

Hiervoor beschik ik nu over een luxe pillendoosje. Ook moet ik er op letten dat ik bepaalde medicijnen pas mag innemen twee uur nadat ik voor het laatst wat heb gegeten en dat ik bovendien het uur erna ook niet eet. Hoewel de geplande tijdstippen hiervoor 09:00 en 21:00 uur zijn, moet ik hiermee weleens wat schuiven of 'smokkelen'.

Gelukkig hoef ik sinds afgelopen donderdag niet meer twee keer per dag bloedverdunners tegen trombose in mijn buik te spuiten.

Donderdag was voor mij de eerste terugkomdag bij de Hematologie-poli in het UMCG. Er werd daar bloed afgenomen, waarna ik een gesprek had met de hematoloog. Daarbij bleek dat mijn bloedwaarden verder waren gestegen. Alles zag er goed uit. Komende donderdag moet ik opnieuw naar Groningen, voor een beenmergpunctie, een CT-scan en een gesprek met de hematoloog.

De laatste dagen voel ik mij steeds beter. Ik ben nog wel snel vermoeid, maar wandel af en toe al wat. Eerst wat in de voor- en achtertuin, later een blokje rond en steeds wat verder van huis. Langzaam aan mijn conditie wat opbouwen. Ik heb ook al weer een paar keer heerlijk uitgebreid in bad gelegen. Voor mij een fijne mogelijkheid om te ontspannen.

Het eten smaakt mij ook weer uitstekend, mede dankzij de kookkunsten van mijn echtgenote! Bij het eten en drinken let ik er wel op dat ik ruim voldoende eiwitten binnen krijg. Deze zijn nodig voor de aanmaak van mijn (bloed)cellen.

De teruggekeerde baardgroei bleek helaas van korte duur. De dunne donshaartjes vielen de laatste dagen zoveel uit, dat ik vandaag mijn 'baard' maar weer heb afgeschoren. Het zag er niet uit. Overigens is mijn hoofdhuid nu erg gevoelig: vooral mijn voorhoofd, bij mijn kaken en in mijn hals. Het jeukt er ook veel.

Kortom: over het algemeen gaat het met mij steeds beter. Ik voel mij goed, maar ben nog wel snel vermoeid. Ik moet echter nog wel oppassen voor ongewenste bacteriën, virussen en schimmels. Ik blijf daar nog erg gevoelig voor.

Tot zover dit blogbericht. Graag tot de volgende keer!